حدیث نور

پیوندها
 
امام هادی سلام الله علیه :
 
 
لٰا تَطْلُبِ ٱلصَّفٰا مِمَّنْ کَدَّرْتَ عَلَیْهِ ،
 
وَ لٰا ٱلنُّصْحَ مِمَّنْ صَرَفْتَ سُوءَ ظَنِّکَ إِلَیْهِ ،
 
فَإِنَّمٰا قَلْبُ غَیْرِکَ لَکَ کَقَلْبِکَ لَهُ .
 
 
از کسى که آزرده‏‌اش کرده‏‌اى صفا و یکرنگى مجوى
 
و از کسى که تیر بدگمانیت را به او نشانه رفته‏‌اى خیرخواهى مجوى
 
زیرا دلِ دیگران با تو همچون دلِ توست با دیگران .
 
 
بِحارُ الْأنوار، جلد 74، ص 181؛
منتخب میزان الحکمة، ص 12.
 
 
عَنْ إِسْمٰاعٖیلَ بْنِ سَهْلٍ قٰالَ کَتَبْتُ إِلىٰ أَبٖی جَعْفَرٍ ٱلثّٰانٖی علیه السلام
 
عَلِّمْنٖی شَیْئاً إِذٰا أَنَا قُلْتُهُ کُنْتُ مَعَکُمْ فِی ٱلدُّنْیَا وَ ٱلْآخِرَةِ قٰالَ
 
فَکَتَبَ بِخَطٍّ أَعْرِفُهُ :
 
 
أکْثِرْ مِنْ تِلٰاوَةِ إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ وَ رَطِّبْ شَفَتَیْکَ بِٱلْإسْتِغْفٰارِ
 
 
... راوى مى‏ گوید در نامه‌ای به امام جواد علیه السّلام نوشتم،
 
چیزى به من بیاموز که با گفتن آن در دنیا و آخرت با شما باشم؛
 
حضرت علیه السّلام در جواب نامه که با خط خودشان بود
 
و من خط او را مى‏‌شناختم، برایم نوشتند:
 
 
سوره‌ی «انّا أنزلناه» را زیاد تلاوت کن
 
و لبانت را با استغفار تر کن.
 
 
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 165.
 
روایت فوق از امام جواد نقل شده است که بسیاری به اشتباه امام باقر نوشته‌اند،
زیرا «ابی جعفر» امام باقر علیه السلام است و«ابی جعفر ثانی» امام جواد علیه السلام می‌باشد.
 
 
امام رضا سلام الله علیه :
 
 
لَیْسَ مِنّٰا مَنْ لَمْ یَأْمَنْ جٰارُهُ بَوٰائِقَهُ .
 
 
از مـا نیست کسى کـه همسایه‏‌اش از شرّ او در امان نباشد .
 
 
عُیُون أخبارُ الرِّضا (علیه ‏السلام)، جلد 2، ص 24، حدیث 2؛
منتخب میزان الحکمة، ص 124.
 
 
امام کاظم سلام الله علیه :
 
 
لَیْسَ حُسْنُ الْجِوٰارِ کَفَّ الْأذىٰ ،
 
وَ لـٰکِـنْ حُسْنُ الْجِوٰارِ ٱلصَّبْرُ عَلَى ٱلْأذىٰ .
 
 
حُسن همسایگى این نیست که آزار نرسانى بلکه حُسْنِ همسایگى
 
این است که در برابر آزار و اذیّت همسایه شکیبا باشى .
 
 
تُحَفُ الْعُقُول، ص 409؛
منتخب میزان الحکمة، ص 124.
 
 
امام صادق سلام الله علیه :
 
 
مَا مِنْ یَوْمِ نَیْرُوزٍ إلّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ
 
لأِنَّهُ مِنْ أیّامِنَا وَ أیّامِ شِیعَتِنَا؛
 
 
هیچ نوروزى‌ ‏نیست مگر آن‏که ما در آن روز منتظرِ فرج
 
(ظهورِ قائم آل‏ِ محمّد صلّى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله و سلّم) هستیم،
 
چرا که نوروز از روزهاى ما و شیعیانِ ما است.
 
 
مُسْتَدْرَکُ الْوَسائل، جلد 6، ص 352.
 
 
امام صادق سلام الله علیه :
 
 
یَوْمُ النَّیْرُوزِ هُوَ الْیَوْمُ الَّذی یَظْهَرُ فِیهِ قائِمُنا أهْلَ الْبَیْتِ؛
 
 
نوروز، روزى است که قائم ما اهل بیت در آن ظهور مى‏‌کند.
 
 
بِحار الأنوار، جلد 52، ص 276.
 
 
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
فَنَیْرِزُوا إنْ قَدَرْتُمْ کُلَّ یَوْمٍ
 
یَعْنی تَهادَوا وَ تَواصَلُوا فِی الله‏ِ؛
 
 
اگر مى‏‌توانید هر روز را نوروز کنید ،  یعنى
 
در راه خدا به یکدیگر هدیه بدهید و با یکدیگر پیوند داشته باشید
 
 
دَعائِمُ الإسلام، جلد 2، ص 326.
 
 
امام حسین سلام الله علیه :
 
 
لَوْ شَتَمَنى رَجُلٌ فى هذِهِ الْاُذُنِ ــ وَ أَوْمى إلَى الْیُمْنى ــ
 
وَ اعْتَذَرَ لِى فِى الْاُخْرى لَقَبِلْتُ ذلِکَ مِنْهُ،
 
وَ ذلِکَ أَنَّ أمِیرَ الْمُؤْمِنینَ (علیه السلام) حَدَّثَنى أَنَّهُ سَمِعَ جَدِّى
 
رَسُولَ اللهِ (صلّى الله علیه و آله و سلّم) یَقُولُ :
 
لا یَرِدُ الْحَوْضَ مَنْ لَمْ یَقْبَلِ الْعُذْرَ مِنْ مُحِقٍّ أَوْ مُبْطِلٍ.
 
 
اگر مردی در این گوشم ــ اشاره به گوش راست خود کرد ــ
 
مرا دشنام دهد و در دیگری (گوشِ دیگر) از من عذرخواهی کند،
 
پوزش او را می‌پذیرم؛ چون که پدرم امیرالمؤمنین علىّ (علیه السلام)
 
از جدّم رسول خدا (صلّى الله علیه و آله و سلّم) روایت نمود:
 
کسى که پوزش و عذرخواهى دیگران را خواه مُوَجّه باشد
 
یا غیرموجّه نپذیرد، بر حوض کوثر وارد نخواهد شد.
 
 
إحْقاقُ الْحَقّ، جلد 11، ص 431.
 
 
امام مهدی سلام الله علیه :
 
 
فَاغْلُقُوا أبْوابَ السُّؤالِ عَمّا لا یَعْنِیکُمْ
 
وَ لا تَتَکَلَّفُوا عِلْمَ ما قَدْ کَفَیْتُمْ
 
وَ أکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإنَّ ذَلِکَ فَرَجَکُمْ.
 
 
درهاى سؤال از چیزهایى را که براى شما مفید نیست ببندید
 
و خود را در مورد دانستن چیزهاى غیرلازم به ‏زحمت نیندازید،
 
و درمورد تعجیل‏ فرج زیاد دعا کنید زیرا که موجب فرج خواهد شد.
 
 
بحار الأنوار، جلد 53، ص 181.
 
 
امام مهدى سلام الله علیه :
 
 
یا مَنْ أظْهَرَ الْجَمِیلَ وَ سَتَرَ الْقَبِیحَ یا مَنْ لَمْ یُؤاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ
 
وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یا عَظِیمَ الْمَنِّ یا کَرِیمَ الصَّفْحِ
 
یا حَسَنَ التَّجاوُزِ؛
 
 
اى آن‏که (کارِ) زیبا را آشکار مى‌‏کند و (کارِ) زشت را مى‏‌پوشاند!
 
اى آن‏که بر بدکارى مؤاخذه نمى‏‌کند و پرده نمى‏‌درد!
 
اى آن‏که مِنّتش بزرگ و چشم پوشى‏‌اش کریمانه،
 
و گذشتش نیکو است!
 
 
بِحارُ الْأنوار، جلد 51، ص 304.