تقویٰ

 

امام حسن مجتبی سلام الله علیه :

 

 

اَلتَّقْویٰ بٰابُ کُلِّ تَوْبَةٍ

 

وَ رَأْسُ کُلِّ حِکْمَةٍ وَ شَرَفُ کُلِّ عَمَلٍ،

 

بِٱلتَّقْویٰ فٰازَ مَنْ فٰازَ مِنَ ٱلْمُتَّقینَ.

 

 

 تقویٰ و پرهیزکاری سرآغازِ هر توبه‌ای،

 

و سَررشته‌ی هر حِکمتی، و شرف و بزرگیِ هر عملی است،

 

و هر کس از پرهیزکاران به کامیابی رسید

 

به وسیله‌‌ی تقویٰ بوده است.

 

 

بِحارُ الْأنوار، جلد 75، ص 110؛

تُحَفُ الْعُقُول، ص 234.

 

تقویٰ و آبرومندی

 

امام حسن عسکری سلام الله علیه :
 

 

إِتَّقُوا ٱللهَ وَ کُونُوا زَیْناً

 

وَ لٰاتَکُونُوا شَیْناً؛

 

 

از خدا پروا کنید و موجب آراستگى (و آبرومندى) باشید،

 

نه مایه‌ی زشتى (و بدنامى).
 

 

دانشنامه قرآن و حدیث، جلد 11، ص 86؛

گزیده تحف العقول، ص 68.

 

تقویٰ، دوای دلِ ما

 

أمیرُالْمُؤمنین علی سلام الله علیه :

 

إِنَّ تَقْوَى ٱللهِ دَوٰاءُ دٰاءِ قُلُوبِکُمْ،

 

وَ بَصَرُ عَمْىِ أَفْئِدَتِکُمْ؛

 

همانا پرواى از خدا،

 

داروى دردِ دل‌هاى شما

 

 

و بینا کننده‌ی کورىِ دل‌هاى شماست.

 

نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸؛

فرهنگ‌نامه بصیرت، ص 66.