سرگرم دنیا نشوید

 

امام حسین سلام الله علیه :

 

 

عِبٰادَ ٱللهِ!

 

لٰاتَشْتَغِلُوا بِٱلدُّنْیٰا،

 

فَإِنَّ ٱلْقَبْرَ بَیْتُ ٱلْعَمَلِ،

 

فَٱعْمَلُوا وَ لٰاتَغْفُلُوا.

 

 

ای بندگان خدا!

 

خود را مشغول و سرگرمِ دنیا نکنید،

 

که همانا قبر خانه‌ای است که عملِ صالح می‌خواهد

 

پس عمل و فعّالیتی کنید که در قبر مفید و نجات بخش باشد

 

و از آن غافل نشوید.

 

 

نَهْجُ الشَّهادة، ص 47.

 

ماندگاری دنیا برای اهل دنیا

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

لا یَغُرَّنَّکُمْ ما أصْبَحَ فِیهِ أهْلُ الْغُرُورِ

 

فَإِنَّما هُوَ ظِلٌّ مَمْدُودٌ إلى أجَلٍ مَعْدُودٍ؛

 

 

زنهار که برخوردارىِ فریب خوردگان ( ِ دنیا) شما را نفریبد؛ زیرا

 

آن همه،در حقیقت، سایه‌اى است که تا مدّتى محدود ادامه مى‌یابد!

 

 

نهج البلاغة، خطبه ۸۹؛

میزان الحکمه، جلد 4، ص 138.

 

ریشه‌ی اصلی گناهان

 

رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :

 

 

حُبُّ ٱلدُّنْیا أَصْلُ کُلِّ مَعْصِیَةٍ،

 

وَ أوَّلُ کُلِّ ذَنْبٍ؛

 

 

دنیادوستى، ریشه هر نافرمانى،

 

و آغاز هر گناهى است.

 

 

تنبیه الخواطر، جلد ۲، ص ۱۲۲؛

دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 384.

 

بگذار و بگذر

 

رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلّم :

 

 

دَعُوا ٱلدُّنْیٰا لِأهْلِهٰا،

 

فَمَنْ أخَذَ مِنَ ٱلدُّنْیٰا فَوْقَ مٰا یَکْفیٖهِ

 

أخَذَ حَتْفَهُ وَ هُوَ لٰایَشْعُرُ؛

 

 

دنیا را براى اهلش وا گذارید؛

 

زیرا هر کس که از دنیا بیش از اندازه کفایتش برگیرد،

 

ندانسته، (عوامل) مرگ خود را برگرفته است.

 

 

تَنْبیهُ الْخَواطِر، جلد ۱، ص ۱۵۶؛

حکمت نامه پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلّم)، جلد 6، ص 22.
 

کمِ دنیا

 

أمیرُالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

یَسیٖرُ ٱلدُّنْیٰا خَیْرٌ مِنْ کَثیٖرِهٰا،

 

وَ بُلْغَتُهٰا أجْدَرُ مِنْ هَلَکَتِهٰا؛

 

 

کمِ دنیا بهتر از زیادِ آن است؛

 

 

و به کِفاف آن بسنده کردن، سزاوارتر است

 

تا گرفتار شدن به هلاکتِ آن (بر اثرِ زیادِه خواهى).

 

 

غُرَرُ الْحِکَم، حکمت ۱۰۹۹۳؛

دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 248.
 

بخور و نمیر از دنیا

 

رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :

 

 

مٰا مِنْ غَنِیٍّ وَ لٰا فَقیٖرٍ إِلّٰا وَدَّ یَوْمَ ٱلْقِیٰامَةِ

 

أنَّهُ اُوتِیَ مِنَ ٱلدُّنْیا قُوتاً؛

 

 

در روز قیامت، هرکس از دارا و نادار، آرزو مى‌کند

 

که اى کاش از دنیا به اندازه بخور و نمیر به او داده مى‌شد.

 

 

سنن ابن ماجة، جلد ۲، ص ۱۳۸۷؛

دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 248.