امام حسن عسکری سلام الله علیه :
نَحْنُ کَهْفُ مَنِ الْتَجَأ اِلَیْنَا وَ نُورٌ لِمَنِ اسْتَضَاءَ بِنَا
وَ عِصْمَةٌ لِمَنِ اعْتَصَمَ بِنَا؛
مَنْ أحَبَّنَا کَانَ مَعَنَا فِی السَّنَامِ الْأعْلَی
وَ مَنِ انْحَرَفَ عَنَّا مَالَ اِلَی النَّارِ
ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد، و روشنیِ کسی هستیم که
از ما طلب روشنایی کند، و نگهدارنده‌ی کسی هستیم که
در حفاظت ما درآید؛
هر که ما را دوست بدارد، در قلّه‌ی برتر با ما خواهد بود،
و هر که از ما منحرف گردد، به آتش دوزخ داخل می‌گردد.
المَنَاقِب (ابن شهر آشوب)، جلد 4، ص 435.