خوشا آن که خالص برای خدا باشد

 

أمیرُٱلْمُؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

طُوبیٰ لِمَنْ أخْلَصَ لِلهِ

 

عَمَلَهُ وَ عِلْمَهُ،  وَ حُبَّهُ وَ بُغْضَهُ،

 

وَ أخْذَهُ وَ تَرْکَهُ،‌  وَ کَلٰامَهُ وَ صَمْتَهُ،

 

وَ فِعْلَهُ وَ قَوْلَهُ.

 

 

خوشا آن که

 

عَمَل و عِلمش، دوستی و دشمنی‌اش،

 

انجام دادن و رها کردنش، سخن و سکوتش،
 

کردار و گفتارش،

 

خالص برای خدا باشد.

 

 

تُحَفُ الْعُقُول، ص 100.