امام سجّاد سلام الله علیه :
اَللّٰهُمَّ أنْتَ عُدَّتیٖ إِنْ حَزِنْتُ،
وَ أنْتَ مُنْتَجَعِیٖ إِنْ حُرِمْتُ،
وَ بِکَ ٱسْتِغٰاثَتِیٖ إِنْ کَرِثْتُ.
بارخدایا! آن گاه که اندوهگین شوم، تو ساز و برگِ منی؛
هنگامی که محروم شوم، تو پناهِ منی؛
و اگر گرفتارِ اندوهِ بسیار شوم، تو دادرسِ منی.
صحیفه سجادیه، دعای 20.