حدیث نور

پیوندها

۱۰۷ مطلب با موضوع «رسول خدا صلّی الله علیه و آله» ثبت شده است

 
رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :
 
 
عَلامَةُ الْغَافِلِ فَأَرْبَعَةٌ: اَلْعَمْىُ وَ السَّهْوُ وَ اللَّهْوُ وَ النِّسْیانُ؛
 
 
نشانه‌ی غافل، چهار چیز است:
 
کورى، اشتباه کردن، سرگرمى، و فراموشى.
 
 
تُحَفُ الْعُقُول، ص ۲۲؛
علم و حکمت، جلد 1، ص 234.
 
 
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
ثَلاثٌ لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ مَا فِیهِنَّ مَا اُخِذْنَ اِلّا بِسَهْمَةٍ
 
حِرْصاً عَلى مَا فِیهِنَّ مِنَ الْخَیْرِ وَ الْبَرَکَةِ: اَلتَّـأْذینُ بِالصَّلاةِ
 
وَ التهْجِیرُ بِالْجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فِى اَوَّلِ الصُّفُوفِ؛
 
 
سه چیز است که اگر مردم آثار آن را مى‏‌دانستند،
 
به جهت حریص بودن به خیر و برکتى که در آن‌ها هست،
 
به قرعه متوسل مى‏‌شدند:
 
اذانِ نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صفِ اول. 
 
 
کَنْزُالْعُمّال، حدیث ۴۳۲۳۵.
 
 
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
عَائِدُ ٱلْمَریٖضِ یَخُوضُ فِى ٱلْبَرَکَةِ
 
فَإِذٰا جَلَسَ ٱنْغَمَسَ فِیهٰا؛
 
 
عیادت کننده‌ی بیمار، در برکت فرو مى‏‌رود
 
و چون نزد بیمار بنشیند، در برکت غوطه‏ ور مى‏‌شود.
 
 
کَنْزُالْفَوائِد، جلد ۱، ص ۱۷۸.
 
 
رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :
 
 
ما أَتَى اللهُ عَبْداً عِلْماً فَازْدادَ لِلدُّنْیا حُبّاً إلاَّ ازْدادَ مِنَ اللهِ تَعالى بُعْداً؛
 
 
خداوند به هیچ بنده‌اى علمى که دوستی دنیا را زیاد می‌کند نبخشید،
 
مگر آن که دوری‌اش از خداوند متعال بیشتر شد.
 
 
اَلنَّوَادِر لِلرّاوَنْدِی، ص ۱۵۷، حدیث ۲۲۹؛
علم و حکمت، جلد 2، ص 592.
 
 
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
مَنْ تَسَمى بِاسْمِى یَرْجُو بَرَکَتِى وَ یُمْنِى،
 
غَدَتْ عَلَیْهِ الْبَرَکَةُ وَ رَاحتَ اِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ؛
 
 
هر کس به نام من نامگذارى کند و برکت و خجستگى مرا امید
 
داشته باشد، برکت به سوى او خواهد آمد و تا قیامت (باقى) خواهد بود.
 
 
کنْزُالْعُمّال، حدیث ۴۵۲۲۱.
 
 
رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :
 
 
مَنْ أحَبَّ الدُّنْیا ذَهَبَ خَوْفُ الْآخِرَةِ مِنْ قَلْبِهِ؛
 
 
کسى که دنیا را دوست داشته باشد، ترس از آخرت از دلش برود.
 
 
بِحارالانوار، جلد 78، ص 315؛
دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 392.
 
 
 
 
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
اَلْمُفْتُونَ سَادَةُ الْعُلَماءِ وَ الْفُقَهاءُ قادَةٌ اُخِذَ عَلَیْهِمْ اَدَاءُ مَواثِیقِ الْعِلْمِ
 
وَ الْجُلُوسُ اِلَیْهِمْ بَرَکَةٌ وَ النَّظَرُ اِلَیْهِمْ نُورٌ؛
 
 
فتوا دهندگان، بزرگانِ دانشمندان‏‌اند و فقیهان، پیشوایانى هستند
 
که از آنان بر اداى پیمان علم تعهد گرفته شده است،
 
نشستن نزد آنان برکت است و نگاه به آنان روشنى است.
 
 
تاریخ بغداد، جلد ۴، ص ۱۵۹.
 
 
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
رَحِمَ الله‏ُ اَبَا الْبَناتِ، اَلْبَناتُ مُبارَکاتٌ مُحَبَّباتٌ
 
وَ الْبَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنِّ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ؛
 
 
رحمت خدا بر پدرى که داراى دخترانى است!
 
دختران، با برکت و دوست داشتنى‏‌اند و پسران، مژده آورنده.
 
دختران باقیاتُ الصّالحات (بازماندگانِ شایسته) اند.
 
 
مُسْتَدْرَکُ الْوَسائِل، جلد ۱۵، ص ۱۱۵، حدیث ۱۷۷۰۰.
 
 
رسول خدا صلّی الله و علیه و آله و سلّم :
 
 
اِذا وُضِعَتِ الْمائِدَةُ حَفَّتْها اَرْبَعَةُ آلافِ مَلَکٍ، فَاِذا قالَ الْعَبدُ:
 
«بِسمِ الله‏ِ» قالَتِ الْمَلائِکَةُ: «بارَکَ الله‏ُ عَلَیْکُمْ فِى طَعامِکُمْ»
 
ثُمَّ یَقُولُونَ لِلشیْطانِ: «اُخْرُجْ یا فَاسِقُ، لا سُلْطانَ لَکَ عَلَیْهِمْ»
 
 
هرگاه سفره پهن مى‏‌شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن
 
گرد مى‏‌آیند. چون بنده بگوید: «بسم الله‏» فرشتگان مى‏‌گویند:
 
«خداوند، به غذایتان برکت دهد!» سپس به شیطان مى‏‌گویند:
 
«اى فاسق! بیرون شو، تو بر آنان، راه تسلّط ندارى»
 
 
کافى، جلد ۶، ص ۲۹۲، حدیث ۱.
 
 
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
کُلُوا جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا فَاِنَّ الْبَرَکَةَ مَعَ الْجَماعَةِ؛
 
 
با هم غذا بخورید و پراکنده نباشید، که برکت با جماعت است. 
 
 
بِحارالأنوار، جلد ۶۶، ص ۳۴۹.