رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
إِنَّ ٱللهَ تَعٰالیٰ نَصَبَ فِی ٱلسَّمٰاءِ ٱلسّٰابِعَةِ مَلَکاً یُقٰالُ لَهُ ٱلدّٰاعِیٖ
فَإِذٰا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ یُنٰادِیٖ ذٰلِکَ ٱلْمَلَکُ کُلُّ لَیْلَةٍ مِنْهُ اِلَی ٱلصَّبٰاحِ،
طُوبیٰ لِلذّٰاکِرِیٖنَ، طُوبیٰ لِلطّٰائِعِیٖنَ وَ یَقُولُ ٱللهُ تَعٰالیٰ أنَا جَلیٖسُ
مَنْ جٰالَسَنِیٖ وَ مُطِیٖعُ مَنْ أطٰاعَنِیٖ وَ غٰافِرُ مَنِ ٱسْتَغْفَرَنِیٖ،
اَلشَّهْرُ شَهْرِیٖ وَ ٱلْعَبْدُ عَبْدِیٖ وَ ٱلرَّحْمَةُ رَحْمَتِیٖ فَمَنْ دَعٰانِیٖ
فِیٖ هٰذَا ٱلشَّهْرِ أجِبْتُهُ وَ مَنْ سَألَنِیٖ أعْطَیْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهَدَنِیٖ هَدَیْتُهُ
وَ جَعَلْتُ هٰذَا ٱلشَّهْرِ حَبْلَاً بَیْنِیْ وَ بَیْنَ عِبٰادِیٖ
فَمَنِ ٱعْتَصَمَ بِهِ وُصِلَ اِلَیَّ.
خداوند در آسمان هفتم فرشته‌ای به نامِ «داعیٖ»
(دعوت کننده - جارچی) قرار داده است که هرگاه ماهِ رجب
فرا می‌رسد، هرشب تا صبح فریاد می‌زند:
«خوشا به حال ذاکران! خوشا به حال اطاعت کنندگان!
خداوند می فرماید: من همنشین کسی هستم که همنشین من باشد
و مطیع کسی هستم که مرا اطاعت کند و آمرزنده کسی هستم
که از من آمرزش بخواهد؛ ماه، ماهِ من و بنده، بنده‌ی من
و رحمت، رحمتِ من است؛ پس هرکس در این ماه مرا بخواند
اجابتش می‌کنم و هرکس از من بخواهد به او عطا می‌کنم
و هر کس از من هدایت بخواهد هدایتش می‌کنم
و این ماه را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار داده‌ام
که هر کس به آن چنگ زند به من می‌رسد.»
اقبال الأعمال، جلد 3، ص 174.