حدیث نور

پیوندها

۹۲ مطلب با موضوع «امیر المؤمنین علی سلام الله علیه» ثبت شده است

 
امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
أشْرَفُ ٱلْهِمَمِ رِعٰایَةُ ٱلذِّمٰامِ .
 
 
والاترین همّت‌ها
 
پایبندى به پیمان (حقّ و حُرمتِ دیگران) است.
 
 
غُرَرُ الْحِکَم، ص ۲۱۳.
 
 
امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
اَقْبَحُ ٱلصِّدْقِ ثَنٰاءُ ٱلرَّجُلِ عَلىٰ نَفْسِهِ؛
 
 
زشت‌ترین راستگویى، تعریفِ انسان از خودش مى‌باشد.
 
 
غُرَرُالْحِکَم، جلد 2، ص 388، حکمت 2942.
 
 
امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
اَلْحِلْمُ وَ ٱلْأنٰاةُ تَوْأمٰانِ یُنْتِجُهُمٰا عُلُوُّ ٱلْهِمَّةِ
 
 
بردبارى و وقار (تأنّی) دو همزادند
 
که از بلند همّتی زاده مى‌شوند.
 
 
نهج البلاغة، ص 556.
 
 
امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
سَلٰامَةُ ٱلْعَیْشِ فِی ٱلْمُدٰارٰاةِ.
 
 
سلامتِ زندگی در مُدارا کردن است.
 
 
غُرَرُ ٱلْحِکَم و دُرَرُ ٱلْکلم، ص 401.
 
 
امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
مَنْ أیْقَنَ أنَّهُ یُفٰارِقُ ٱلْأحْبٰابَ،
 
وَ یَسْکُنُ ٱلتُّرٰابَ، وَ یُوٰاجِهُ ٱلْحِسٰابَ،
 
وَ یَسْتَغْنِیٖ عَمّٰا خَلَّفَ، وَ یَفْتَقِرُ إلىٰ مٰا قَدَّمَ،
 
کٰانَ حَرِیَّاً بِقِصَرِ ٱلْأمَلِ وَ طُولِ ٱلْعَمَلِ؛
 
 
هر کس یقین داشته باشد از دوستان جدا خواهد شد
 
در دلِ خاک خواهد خُفت، حساب و کتابى در پیش دارد
 
آنچه بر جاى می‌گذارد به کارش نخواهد آمد
 
به آنچه پیش فرستاده نیازمند است، بنابراین
 
رشته آرزو را کوتاه و دامنه‌ی عمل را بیشتر گرداند.
 
 
بِحارُالأنوار، جلد 70، ص 167.
 
 
حضرت علی سلام الله علیه :
 
 
یَنْبَغِیٖ أَنْ یَکُوْنَ ٱلرَّجُلُ  مُهَیْمِنَاً عَلَىٰ نَفْسِهِ
 
مُرٰاقِبَاً قَلْبَهُ  حَافِظاً لِسٰانَهُ
 
 
سزاوار است که آدمى نگهبانِ نفْسِ خود
 
و مراقبِ دل و نگهدارِ زبانِ خویش باشد .
 
 
غُرَرُ ٱلْحِکَمْ، ص 235.
 
 
امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
لَیْسَ عَلَى ٱلْعٰاقِلِ أنْ یَکُونَ شٰاخِصَاً إلّاٰ فِیٖ ثَلاٰثٍ:
 
مَرَمَّةٍ لِمَعٰاشٍ أوْ خُطْوَةٍ لِمَعٰادٍ أوْ لَذَّةٍ فِیٖ غَیْرِ مَحْرَمٍ؛
 
 
خردمند نباید که جز در طلب سه چیز باشد:
 
ترمیم معاش و گامى به سوى معاد و لذّتى حلال.
 
 
أمٰالیٖ طوسی: ص۱۴۶.
 
 
امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
إِعْمَلُوا وَ ٱلْعَمَلُ یَنْفَعُ، وَ ٱلدُّعٰاءُ یُسْمَعُ، وَ ٱلتَّوْبَةُ تُرْفَعُ؛
 
 
عمل کنید، که عمل، سود مى‌دهد و دعا شنیده مى‌شود
 
و توبه (به درگاه الهى) بالا مى‌رود.
 
 
غُرَرُ الْحِکَم، حکمت ۲۵۴۰؛
نهج الدّعا ص 28.
 
 
امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
مَنْ عَذُبَ لِسٰانُهُ
 
کَثُرَ إخْوٰانُهُ.
 
 
 کسى که زبانش شیرین باشد،
 
برادرانش زیاد گردد.
 
 
غررالحکم، ص 436.
 
 
امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
اِذٰا أحَبَّ ٱللهُ عَبْدَاً زَیَّنَهُ بِٱلسَّکِیٖنَةِ وَ ٱلْحِلْمِ.
 
 
 هرگاه خداوند بنده‌اى را دوست بدارد،
 
او را به آرامش و بردبارى زینت مى‌بخشد.
 
 
غررالحکم، ص 285.