سعادت تقویٰ

 

امام حسین سلام الله علیه :
 

 

اَللّهُمَّ ٱجْعَلْنِیٖ أخْشٰاکَ کَأنِّیٖ أرٰاکَ،

 

وَ أسْعِدْنِیٖ بِتَقْوٰاکَ وَ لاٰ تُشْقِنِیٖ بِمَعْصِیَتِکَ؛

 

 

خدایا! مرا چنان بیمناک قرار ده که گویى تو را مى بینم

 

و با پرواى از خودت سعادتمندم کن

 

و با معصیتت، مرا بدبخت مکن.
 

 

بِحار الأنوار، جلد ۹۸، ص ۲۱۸، حدیث ۳؛

حکمت نامه امام حسین (علیه السلام)، جلد 1، ص 108.

 

ترس از عقوبت گناه خود

 

امام حسین سلام الله علیه :
 

 

إِیّاکَ أنْ تَکُونَ مِمَّنْ یَخٰافُ عَلَى ٱلْعِبٰادِ مِنْ ذُنُوبِهِمْ

 

وَ یَأْمَنُ ٱلْعُقُوبَةَ مِنْ ذَنْبِهِ؛

 

 

مبادا تو از کسانى باشى که بر بندگان خدا به خاطر گناهانشان

 

بیمناک است؛ ولى از سزاى گناه خویش، آسوده خاطر است.
 

 

تُحَفُ الْعُقُول، ص ۲۳۹؛

میزانُ الْحِکْمَه، جلد 3، ص 173.

 

نشانه‌ی رحمت خدا

 

امام حسین سلام الله علیه :

 

 

بُکٰاءُ ٱلْعُیُونِ وَ خَشْیَةُ ٱلْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَةِ ٱللهِ.

 

 

گریستنِ چشم‌ها و ترسِ دل‌ها از رحمت خداست.

 

 

جامِعُ الْأخْبار، ص 97.

 

رفع غم و اندوه

 

امام حسین سلام الله علیه :

 

 

مَنْ نَفَّسَ کُرْبَةَ مُؤْمِنٍ

 

فَرَّجَ ٱللهُ تَعٰالیٰ عَنْهُ کُرَبَ ٱلدُّنْیٰا وَ ٱلْآخِرَةِ

 

 

هر کس که رنج و اندوهی را از مؤمنی برطرف سازد،

 

خداوند متعال غم‌های دنیا و آخرت را از او دور می‌سازد.

 

 

مُسْتَدْرَکُ الْوَسَائِل، جلد 12، ص 209.

 

از آثار صله رحم

 

امام حسین سلام الله علیه :

 

 

مَنْ سَرَّهُ أنْ یُنْسَأ فیٖ أجَلِهِ ،

 

وَ یُزٰادَ فیٖ رِزْقِهِ ، فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ .

 

 

هر که دوست دارد مرگش به تأخیـر افـتـد

 

و روزیش افزایش یابد ، صله رحم به جاى آورَد .

 

 

بِحارُ الْأنوار، جلد 74، ص 91، حدیث 15؛

منتخب میزان الحکمة، ص 232.

 

پذیرفتن عذر دیگران

 

امام حسین سلام الله علیه :

 

 

لَوْ شَتَمَنى رَجُلٌ فى هذِهِ الْاُذُنِ ــ وَ أَوْمى إلَى الْیُمْنى ــ

 

وَ اعْتَذَرَ لِى فِى الْاُخْرى لَقَبِلْتُ ذلِکَ مِنْهُ،

 

وَ ذلِکَ أَنَّ أمِیرَ الْمُؤْمِنینَ (علیه السلام) حَدَّثَنى أَنَّهُ سَمِعَ جَدِّى

 

رَسُولَ اللهِ (صلّى الله علیه و آله و سلّم) یَقُولُ :

 

لا یَرِدُ الْحَوْضَ مَنْ لَمْ یَقْبَلِ الْعُذْرَ مِنْ مُحِقٍّ أَوْ مُبْطِلٍ.

 

 

اگر مردی در این گوشم ــ اشاره به گوش راست خود کرد ــ

 

مرا دشنام دهد و در دیگری (گوشِ دیگر) از من عذرخواهی کند،

 

پوزش او را می‌پذیرم؛ چون که پدرم امیرالمؤمنین علىّ (علیه السلام)

 

از جدّم رسول خدا (صلّى الله علیه و آله و سلّم) روایت نمود:

 

کسى که پوزش و عذرخواهى دیگران را خواه مُوَجّه باشد

 

یا غیرموجّه نپذیرد، بر حوض کوثر وارد نخواهد شد.

 

 

إحْقاقُ الْحَقّ، جلد 11، ص 431.

 

بخشنده‌ترین

 

امام حسین سلام الله علیه :

 

 

إِنَّ أجْوَدَ النَّاسِ مَنْ أعْطَی مَنْ لایَرْجُو

 

 

بخشنده‌ترین مردم کسی است که

 

به آنکه چشم امید به او نبسته، بخشش کند.

 

 

کَشْفُ الْغُمَّه، جلد 2، ص 239.

 

بخشش در هر حال

 

امام حسین سلام الله علیه :
 

 

فَلَا الْجُودُ یُفْنِیهَا إذا هِیَ أقْبَلَتْ، وَ لَا الْبُخْلُ یُبْقِیهَا إذا مَا تَوَلَّت؛

 

 

نه بخشش، دنیاى پیش آمده را از میان مى‌بَرَد

 

و نه بخل، دنیاى پشت کرده را باقى مى‌گذارد.
 

 

المناقب لابن شهرآشوب، جلد ۴، ص ۶۶؛

حکمت نامه امام حسین (علیه السلام)، جلد 1، ص 30.

 

مؤمن و معصیت

 

امام حسین سلام الله علیه :
 

 

لا یَنْبَغی لِعَیْنٍ مُؤْمِنَةٍ تَرى أنْ یُعْصَى اللهُ تَعالى فلا تُنْکِرُ عَلَیْهِ؛

 

 

براى چشم مؤمن، سزاوار نیست که ببیند خداى متعال،

 

معصیت مى‌شود و بر آن، نیاشوبد.
 

 

کنز العمّال، جلد ۳، ص ۸۵، حدیث ۵۶۱۴؛

حکمت نامه امام حسین (علیه السلام): جلد 1، ص 464.

 

اعتماد به خدای متعال

 

امام حسین سلام الله علیه :

 

 

مَنِ ٱتَّکَلَ عَلیٰ حُسْنِ ٱخْتِیٰارِ ٱللهِ لَهُ،

 

لَمْ یَتَمَنَّ فیٖ غَیْرِ مَا ٱخْتٰارَهُ ٱللهُ لَهُ؛

 

 

هر کس بر حُسْنِ انتخابِ خداوند اعتماد دارد،

 

چیزی جز آنچه خدای متعال برایش برگزیده است آرزو نمی‌کند.

 

 

اَلرَّسالَةُ القشیریَّه، ص 195؛

حکمت نامه امام حسین (علیه السلام)، جلد 1، ص 118.