گناه و سلب نعمت

 

امام صادق سلام الله علیه :
 

 

إنَّ اللهَ قَضَى قَضاءً حَتْماً أنْ لایُنْعِمَ عَلَى الْعَبْدِ بِنِعْمَةٍ فَیَسْلُبَها إیّاهُ

 

حَتّى یُحْدِثَ الْعَبْدُ ذَنْباً یَسْتَحِقُّ بِذلِکَ النِّقْمَةَ؛

 

 

همانا خداوند حکم قطعى فرموده

 

که هرگاه نعمتى به بنده‌اى داد، دیگر آن را از وى نستانَد، مگر

 

این که آن بنده گناهى مرتکب شود که سزاوار چنین مجازاتى گردد.
 

 

کافی، جلد ۲، ص ۲۷۳؛

توسعه اقتصادی بر پایه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 100.