حدیث نور

پیوندها

۹ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «یاد خدا» ثبت شده است

 
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
ذٰاکِرُ ٱللهِ فیٖ رَمَضٰانَ مَغْفُورٌ لَهُ،
 
وَ سٰائِلُ ٱللهِ فیٖهِ لٰایَخیٖبُ
 
 
یاد کننده‌ی خدا در ماه مبارک رمضان، آمرزیده است؛
 
و درخواست کننده‌ی از خدا در این ماه محروم نمی‌شود.
 
 
کَنْزُ الْعُمّال، جلد 8، ص 464.
 
 
امام حسن عسکری سلام الله علیه :
 
 
أکْثِرُوا ذِکْرَ ٱللهِ وَ ذِکْرَ ٱلْمَوْتِ،
 
وَ تَلٰاوَةَ ٱلْقُرْآنِ، وَ ٱلصَّلٰاةَ عَلَى ٱلنَّبِىِّ (صَلَّی ٱللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ)،
 
فَإنَّ ٱلصَّلٰاةَ عَلىٰ رَسُولِ ٱللهِ (صَلَّی ٱللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ)
 
عَشْرُ حَسَنٰات.
 
 
زیاد به یادِ خدا باشید، بسیار یادِ مرگ کنید،
 
 
زیاد قرآن تلاوت کنید،
 
بر پیغمبر و آلش (صَلَّی ٱللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) زیاد صلوات بفرستید
 
 
زیرا هر صلوات بر پیغمبر و آلش (صَلَّی ٱللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ)
 
دَه حسنه و ثواب دارد.

 

 
بِحارُ الأنوار، جلد 75، ص 372، حدیث 12.
 
 
امام جواد سلام الله علیه :
 
 
إِعْلَمْ أنَّکَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَیْنِ ٱللهِ
 
فَٱنْظُرْ کَیْفَ تَکُونُ؛
 
 
بدان که از دیدِ خداوند پنهان نیستی،
 
پس بنگر چگونه‌ای.
 
 
تُحَفُ الْعُقُول، ص 455.
 
 
امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
اَلْمُؤْمِنُ دٰائِمُ ٱلذِّکْرِ ،  کَثیٖرُ ٱلْفِکْرِ،
 
عَلَی ٱلنَّعْمٰاءِ شٰاکِرٌ  وَ  فِی ٱلْبَلٰاءِ صٰابِرٌ.
 
 
مؤمن همواره به یادِ خداست، بسیار می‌اندیشد،
 
بر نعمت سپاسگزار است و در گرفتاری شکیباست.
 
 
شرح غُرَرُ الْحِکَم، جلد 2، ص 84.
 
 
امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
إِذٰا رَأیْتَ ٱللهَ سُبْحٰانَهُ
 
یُؤْنِسُکَ بِذِکْرِهِ،
 
فَقَدْ أحَبَّکَ.
 
 
هرگاه دیدی که خداوندِ سبحان،
 
تو را با یادش مأنوس ساخته است،
 
بی‌گمان دوستت دارد.
 
 
شرح غُرَرُ الْحِکَم، جلد 3، ص 131.
 
 
امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
مَنْ ألْزَمَ قَلْبَهُ فِکْرَاً، وَ لِسٰانَهُ ٱلذِّکْرَ،
 
مَلَأ ٱللهُ قَلْبَهُ إیٖمٰانَاً وَ رَحْمَةً وَ نُورَاً وَ حِکْمَةً
 
 
هرکس دلش را، با اندیشیدن
 
و زبانش را، با ذکرِ خدا همراه سازد؛
 
خداوند دلش را
 
از ایمان و مِهر و روشنایی و حکمت آکنده می‌سازد.
 
 
ارشاد القلوب، ص 100.
 
 
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم :
 
 
قٰالَ ٱلله‏ُ عَزَّ وَ جَلَّ ... إِذٰا قٰالَ ٱلْعَبْدُ:
 
«بِسْمِ ٱلله‏ِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیٖمِ» قٰالَ ٱلله‏ُ ـ جَلَّ جَلٰالُهُ ـ :
 
بَدَأ عَبْدىٖ بِٱسْمىٖ، وَ حَقَّ عَلَىَّ أنْ أُتَمِّمَ لَهُ أُمُورَهُ
 
وَ أُبٰارِکَ لَهُ فىٖ أحْوٰالِهِ؛
 
 
خداوند فرمود: « ... هرگاه بنده بگوید:
 
بسم الله‏ الرحمن الرحیم، خداى متعال می‌گوید:
 
بنده‌ی من با نام من آغاز کرد بر من است که
 
کارهایش را به انجام رسانم و او را در همه حال، برکت دهم»
 
 
عیون اخبار الرضا، جلد ۲، ص ۲۶۹، حدیث ۵۹.
 
 
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
مَنْ کَتَبَ «بِسْمِ ٱلله ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیٖمِ»
 
فَجَوَّدَهُ  تَعْظِیٖمَاً  لِلهِ  فَقَدْ غَفَرَ ٱللهُ  لَهُ
 
 
هر کس «بسم الله الرحمن الرحیم» را با خط خوش بنویسد
 
تا بزرگیِ خدا را پاس دارد خدا نیز وی را ببخشاید.
 
 
مستدرک الوسائل، جلد 8، ص 433.
 

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :
 
 
کُلُّ کِتٰابٍ لٰایُبْدَأُ فِیٖهِ بِذِکْرِ ٱللهِ فَهُوَ أقْطَعُ
 
 
هر نوشته‌ای که با یادِ خدا آغاز نشود ناتمام است.
 

مستدرک الوسائل، جلد 8، ص 434.