همچون طبیب دوّار

 

أمیرُالمؤمنین علی سلام الله علیه :
 

 

طَبِیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ، قَدْ أحْکَمَ مَراهِمَهُ و أَحْمَى مَواسِمَهُ،

 

یَضَعُ ذلِکَ حَیْثُ الْحاجَةُ إلَیْهِ؛
 

 

(در یادکرد از پیامبر صلّى الله علیه و آله و سلّم فرمود:)

 

طبیبى بود که با طبابتِ خود، میان مردم مى گردید،

 

مرْهَم‌هایش را درست و آماده کرده و ابزارِ داغ کردنش را تافته بود

 

و آنها را بر هر جا که نیاز بود مى گذاشت.
 

 

نهج البلاغه، خطبه ۱۰۸؛

فرهنگ‌ نامه بصیرت، ص 108.