امام باقر سلام الله علیه :
أسْأَلُکَ ٱللّٰهُمَّ ٱلرَّفٰاهِیَةََ فیٖ مَعیٖشَتیٖ مٰا أبْقَیْتَنیٖ،
مَعیٖشَةً أُقَوّىٖ بِهٰا عَلىٰ طٰاعَتِکَ وَ أبْلُغُ بِهٰا رِضْوٰانَکَ؛
بار خدایا! از تو درخواست مىکنم که تا زنده هستم،
زندگىام را در رفاه و آسایش قرار دهى، به طورى که
با آن بر طاعتِ تو توانا باشم و به خشنودى (بهشت) تو نایل آیم.
تهذیب الأحکام، جلد ۳، ص ۷۶، حدیث ۲۳۴؛
دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث: ج 1 ص 172.