امیدواری به رحمت خدا

قال الله تبارک و تعالى :

 

 

یَا بْنَ آدم مَا دَعَوْتَنِى وَ رَجَوْتَنِى أغْفِرُ لَکَ عَلَى مَا کَانَ فِیکَ

 

وَ إِنْ أتَیْتَنِى بِقَرَارِ الْاَرْضِ خَطِیئَةً أتَیْتُکَ بِقَرَارِهَا مَغْفِرَةً

 

مَا لَمْ تُشْرِکَ بِى وَ إِنْ أخْطَأْتَ حَتّى بَلَغَ خَطَایَاکَ عَنَانَ السَّمَاءِ

 

ثُمَ اسْتَغْفَرْتَنِى غَفَرْتُ لَکَ.

 

 

اى فرزند آدم هر زمان که مرا بخوانى و به من امید داشته باشى

 

تمام آنچه که بر گردن توست مى‌‏بخشم؛ و اگر به وسعت زمین

 

همراه با گناه به پیش من آئى، من به وسعت زمین همراه با مغفرت

 

به نزد تو مى‏‌آیم، مادامى که شرک نورزى؛ و اگر مرتکب گناه

 

شوى بنحوى که گناهت به مرز آسمان برسد سپس استغفار کنى،

 

تو را خواهم بخشید.

 

 

بِحارالانوار، ج‏لد 90، ص 283.