قرائت سوره‌ی قدر بر قبر مؤمن

 

امام رضا سلام الله علیه :

 

 

ما مِنْ عَبْدٍ زارَ قَبْرَ مُؤْمِنٍ،

 

فَقَرَأ عَلَیْهِ «إنّا أنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» سَبْعَ مَرّاتٍ،

 

إلّا غَفَرَ اللهُ لَهُ وَ لِصاحِبِ الْقَبْرِ.
 

 

هر بنده‌ای از بندگانِ خداوند بر قبر مؤمنی جهت زیارت حضور یابد

 

و هفت مرتبه سوره‌ی مبارکه ـ إنّا أنزلناه ـ را بخواند، خداوندِ متعال

 

گناهان او و صاحبِ قبر را مورد بخشش و آمرزش قرار می‌دهد.
 

 

من لا یحضره الفقیه، جلد 1، ص 115، حدیث 541.

 

پاداش زائر حضرت معصومه سلام الله علیها

 

امام رضا سلام الله علیه :
 

 

مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ؛

 

 

هر کس او (حضرت معصومه) را با شناخت زیارت کند،

 

بهشت پاداش او خواهد بود.
 

 

بِحار الأنوار، جلد ۱۰۲، ص ۲۶۶.

 

ربا ممنوع

 

امام رضا سلام الله علیه :

 

 

حَظَرَ اللهُ تَبارَکَ وَ تَعالى عَلَى الْعِبادِ الرِّبا لِعِلَّةِ فَسَادِ الْأمْوالِ؛

 

 

خداوند تبارک و تعالى ربا خوارى را بر بندگان ممنوع ساخت؛

 

چون مایه‌ی تباه شدن اموال مى‌گردد.

 

 

بِحارُ الأنوار، جلد 23، ص 119؛

میزان الحکمه، جلد 4، ص 359.
 

عملی معادل زیارت امام علیه السلام

 

امام رضا سلام الله علیه :

 

 

مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلی زِیارَتِنا، فَلْیَزُرْ صَالِحِی مَوَالِینَا،

 

یُکْتَبُ لَهُ ثَوَابُ زِیارَتِنا

 

 

هر کس نتواند ما را زیارت کند،

 

پس دوستان و پیروان شایسته ی ما را زیارت کند،

 

تا پاداش زیارت ما برایش نوشته شود.

 

 

مسند الامام الرضا علیه السلام، جلد 2، ص 254.
 

زمین بدون حجت، هرگز

 

امام رضا سلام الله علیه :

 

 

إِنَّ ٱلْأرْضَ لٰاتَخْلُو مِنْ أنْ یَکُونَ فیٖهٰا إِمٰامٌ مِنّٰا؛

 

 

زمین از این که امامى از ما داشته باشد، خالى نمى‌‏ماند.

 

 

کمالُ الدِّین، ص ۲۲۸، حدیث ۲۳؛

دانشنامه امام مهدی (علیه السلام)، جلد 1، ص 216.
 

انتظار فرج

 

امام رضا سلام الله علیه :
 

 

مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظارَ الْفَرَجِ .. فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ؛

 

فَإِنَّهُ إنَّما یَجی‏ءُ الْفَرَجُ عَلَى الْیَأْسِ؛
 

 

شکیبایى کردن و انتظار فَرَج کشیدن، چه نیکوست! ...

 

پس شکیبا باشید که فَرَج (گشایش)، هنگام ناامیدى مى‌‏رسد.
 

 

کمالُ الدِّین، ص ۶۴۵، حدیث ۵؛

دانشنامه امام مهدی (علیه السلام)، جلد 5، ص 376.
 

چهار واقعیت

 

امام رضا سلام الله علیه :

 

 

لَیْسَتْ لِبَخیٖلٍ رٰاحَةٌ، وَ لٰا لِحَسُودٍ لَذَّةٌ،

 

وَ لٰا لِمُلُوکٍ وَفٰاءٌ، وَ لٰا لِکَذُوبٍ مُرُوَّةٌ؛

 

 

بخیل را آسایش نیست، و حسود را لذّت نیست،

 

و پادشاهان را وفا نیست، و دروغگو را مروّت نیست.

 

 

بحارالانوار، جلد 10، ص 73؛

میزان الحکمه، جلد 4، ص 312.