خدایا تو پناهِ منی

 

امام سجّاد سلام الله علیه :

 

 

اَللّٰهُمَّ  أنْتَ عُدَّتیٖ  إِنْ حَزِنْتُ،

 

وَ أنْتَ مُنْتَجَعِیٖ  إِنْ حُرِمْتُ،

 

وَ بِکَ ٱسْتِغٰاثَتِیٖ  إِنْ کَرِثْتُ.

 

 

بارخدایا! آن گاه که اندوهگین شوم، تو ساز و برگِ منی؛

 

هنگامی که محروم شوم، تو پناهِ منی؛

 

و اگر گرفتارِ اندوهِ بسیار شوم، تو دادرسِ منی.

 

 

صحیفه سجادیه، دعای 20.

 

نیکی کن

 

امام سجّاد سلام الله علیه :

 

 

إِفْعَلِ ٱلْخَیْرَ إِلیٰ کُلِّ مَنْ طَلَبَهُ مِنْکَ،

 

فَإِنْ کٰانَ أهْلَهُ فَقَدْ أصَبْتَ مَوْضِعَهُ

 

وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ بِأهْلٍ کُنْتَ أنْتَ أهْلَهُ؛

 

 

وَ إِنْ شَتَمَکَ رَجُلٌ عَنْ یَمیٖنِکَ

 

ثُمَّ تَحَوَّلَ إِلیٰ یَسٰارِکَ وَ ٱعْتَذَرَ إِلَیْکَ

 

فَٱقْبَلْ عُذْرَهُ.

 

 

به هر کس که از تو نیکی خواست نیکی کن،

 

زیرا اگر او سزاوارِ آن بود تو بجا نیکی کرده‌ای

 

و اگر سزاوارش نبود، تو سزاوارِ نیکی کردن بوده‌ای؛

 

 

و اگر مردی از طرفِ راستت به تو ناسزا گفت

 

و سپس از طرفِ چپ آمد و از تو عذرخواهی کرد،

 

عذرش را بپذیر.

 

 

تُحَفُ الْعُقُول، ص 282.

 

دعای امام سجاد علیه السلام (رهایی از غفلت)

 

امام سجّاد سلام الله علیه :

 

 

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

 

وَ ٱجْعَلْنٰا مِنَ ٱلَّذیٖنَ غَلَقُوا بٰابَ ٱلشَّهْوَةِ مِنْ قُلُوبِهِمْ

 

وَ ٱسْتَنْقَذُوا مِنَ ٱلْغَفْلَةِ أنْفُسَهُمْ ... وَ ظَفِرُوا بِحَبْلِ ٱلنَّجٰاةِ

 

وَ عُرْوَةِ ٱلسَّلٰامَةِ وَ ٱلْمَقٰامِ فیٖ دٰارِ ٱلْکَرٰامَةِ.

 

 

بارخدایا! بر محمّد و آلِ محمّد درود فرست

 

و ما را از آن کسانی قرار ده که درِ شهوات را به روی

 

دل‌های خود بستند و خویش را از غفلت رهانیدند ...

 

و به ریسمانِ رهایی و دستگیره‌ی سلامت

 

و جای گرفتن در سرای کرامت (بهشت) دست یازیدند.

 

 

بِحارُ الْأنوار، جلد 94، ص 126.

 

نیکوترین چیز

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

لٰاشَیْءَ أحْسَنُ مِنْ عَقْلٍ مَعَ عِلْمٍ،

 

وَ عِلْمٍ مَعَ حِلْمٍ،

 

وَ حِلْمٍ مَعَ قُدْرَةٍ.

 

 

چیزی نیکوتر از خِرَدِ همراه با دانش

 

و دانشِ همراه با بردباری

 

و بردباریِ همراه با قدرت نیست.

 

 

شرح غُرَرُ الْحِکَم، جلد 6، ص 435.

 

سه نشانه‌ی حماقت

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

تُعْرَفُ حَمٰاقَةُ ٱلرَّجُلِ فیٖ ثَلٰاثٍ:

 

فیٖ کَلٰامِهِ فیٖ مٰا لٰایَعْنیٖهِ،

 

وَ جَوٰابِهِ عَمّٰا لٰایُسْألُ عَنْهُ،

 

وَ تَهَوُّرِهِ فِی ٱلُأُمُورِ.

 

 

نادانی مرد از سه چیز فهمیده می‌شود:

 

از نامربوط گویی‌اش،

 

و جواب دادنش به آنچه سؤال نشده،

 

و بی‌پروایی‌اش در کارها.

 

 

شرح غُرَرُ الْحِکَم، جلد 3، ص 303.

 

ابوالفضل علیه السلام

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

مَنْ آثَرَ عَلیٰ نَفْسِهِ ٱسْتَحَقَّ ٱسْمَ ٱلْفَضِیٖلَةِ.

 

 

هر کس ایثار کند، برازنده‌ی نامِ فضیلت است.

 

 

شرح غُرَرُ الْحِکَم، جلد 5، ص 380.

 

مؤمن همواره به یاد خداست

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

اَلْمُؤْمِنُ دٰائِمُ ٱلذِّکْرِ ،  کَثیٖرُ ٱلْفِکْرِ،

 

عَلَی ٱلنَّعْمٰاءِ شٰاکِرٌ  وَ  فِی ٱلْبَلٰاءِ صٰابِرٌ.

 

 

مؤمن همواره به یادِ خداست، بسیار می‌اندیشد،

 

بر نعمت سپاسگزار است و در گرفتاری شکیباست.

 

 

شرح غُرَرُ الْحِکَم، جلد 2، ص 84.

 

یاد خدای سبحان

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

إِذٰا رَأیْتَ ٱللهَ سُبْحٰانَهُ

 

یُؤْنِسُکَ بِذِکْرِهِ،

 

فَقَدْ أحَبَّکَ.

 

 

هرگاه دیدی که خداوندِ سبحان،

 

تو را با یادش مأنوس ساخته است،

 

بی‌گمان دوستت دارد.

 

 

شرح غُرَرُ الْحِکَم، جلد 3، ص 131.
 

تفکّر و یادِ خدا

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

مَنْ ألْزَمَ قَلْبَهُ فِکْرَاً، وَ لِسٰانَهُ ٱلذِّکْرَ،

 

مَلَأ ٱللهُ قَلْبَهُ إیٖمٰانَاً وَ رَحْمَةً وَ نُورَاً وَ حِکْمَةً

 

 

هرکس دلش را، با اندیشیدن

 

و زبانش را، با ذکرِ خدا همراه سازد؛

 

خداوند دلش را

 

از ایمان و مِهر و روشنایی و حکمت آکنده می‌سازد.

 

 

ارشاد القلوب، ص 100.

 

سبقت در نیکی کردن

 

امام صادق سلام الله علیه :

 

 

تَنٰافَسُوا فِی ٱلْمَعْرُوفِ لِإِخْوٰانِکُمْ وَ کُونُوا مِنْ أهْلِهِ،

 

فَإِنَّ لِلْجَنَّةِ بٰابَاً یُقٰالُ لَهُ «ٱلْمَعْرُوفُ»،‌

 

لٰایَدْخُلُهُ إلّٰا مَنِ ٱصْطَنَعَ ٱلْمَعْرُوفَ فِی ٱلْحَیٰاةِ ٱلدُّنْیٰا

 

 

در راه نیکی به برادرانتان از هم سبقت بگیرید

 

و از اهل نیکی باشید؛

 

زیرا بهشت دری به نام «نیکی» دارد که از آن در وارد نمی‌شود

 

مگر کسی که در زندگیِ دنیا، نیکی کرده باشد.

 

 

کافی، جلد 2، ص 195.