بردباری و آرامش

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

اِذٰا أحَبَّ ٱللهُ عَبْدَاً زَیَّنَهُ بِٱلسَّکِیٖنَةِ وَ ٱلْحِلْمِ.
 

 

 هرگاه خداوند بنده‌اى را دوست بدارد،

 

او را به آرامش و بردبارى زینت مى‌بخشد.

 

 

غررالحکم، ص 285.

 

تجربه

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

اَلْعَقْلُ حِفْظُ التَّجٰارِبِ وَ خَیْرُ مٰا جَرَّبْتَ مٰا وَعَظَکَ.
 

 

 عقل، اندوختن تجربه‌ها (و عمل به آن) است

 

و بهترین تجربه، آن است که پندت داده.

 

 

نهج البلاغه، نامه 31.

 

از کف رفتن نعمت

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

رُبَّ کَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ جَلَبَتْ نِقْمَةً.
 

 

 بسا سُخنى که نعمتى را از کف ربوده

 

و گرفتارى و عذاب پیش آورده است.

 

 

نهج البلاغة، حکمت ۳۸۱.

 

زمان مناسب برای سخن

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :  
 

 

لاٰتَتَکَلَّمَنَّ إِذٰا لَمْ تَجِدْ لِلْکَلاٰمِ مَوْقِعَاً
 

 

 وقتى براى گفتار، زمانِ مناسبى نمى‌بینى سخن مگو

 

 

غررالحکم، حکمت 10274.

 

ظرف علم

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :  
 

 

کُلُّ وِعٰاءٍ یَضِیٖقُ بِمٰا جُعِلَ فِیٖهِ

 

إِلّٰا وِعٰاءُ ٱلْعِلْمِ فَإِنَّهُ یَتَّسِعُ بِهِ.

 

 

هر ظرفى که در آن چیزى ریخته شود پُر مى‌شود،

 

مگر ظرف دانش که هر چه در آن ریخته شود جا باز مى‌کند.

 

 

نهج البلاغه، حکمت 205.

 

احسان و نیکوکاری

 

امیر المؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

نِعْمَ زٰادُ ٱلْمَعٰادِ،

 

اَلْإِحْسٰانُ إِلَی ٱلْعِبٰادِ

 

 

نیکی کردن به بندگان،

 

چه نیکو توشه‌ای است برای آن جهان.

 

 

عیون الحکم و المواعظ، جلد 1، ص 494.

 

دوستی خدا و ابتلا

 

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :

 

 

إِذٰا أَحَبَّ ٱللهُ عَبْداً ٱبْتَلٰاهُ

 

فَإِنْ صَبَرَ ٱجْتَبٰاهُ وَ إِنْ رَضِیَ ٱصْطَفٰاهُ

 

 

چون خدا بنده‌اى را دوست دارد او را مبتلا مى‌سازد،

 

پس اگر شکیبائى نمود او را برمى‌گزیند،

 

و اگر خشنود شد، به مرتبه‌ی برگزیدگان خاص مى‌رساند.

 

 

مستدرک الوسائل، جلد 2، ص 427.