تلاش برای پیوند برادری

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

اِحْمِلْ نَفْسَکَ مِنْ أخیٖکَ

 

عِنْدَ صَرْمِهِ عَلَى ٱلصِّلَةِ؛

 

چون برادرت از تو بِبُرد،

 

خود را به پیوند با او وادار نما.

 

نهج البلاغه، نامه ۳۱؛
دوستی در قرآن و حدیث، ص 64.
 

از آداب برادری

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

لٰاتَصْرِمْ أخَاکَ عَلَى ٱرْتِیٰابٍ،

 

وَ لٰاتَقْطَعْهُ دُونَ ٱسْتِعْتٰابٍ؛

 

 

از برادرت تنها به سبب گمان، مَبُر و پیش از پى‌‏جویى

 

و بازخواست (در مورد علّت)، از او جدا مشو.

 

 

کتاب مَنْ لا یَحْضُرُهُ الْفَقِیه، جلد ۴، ص ۳۹۱؛

دوستی در قرآن و حدیث، ص 64.

 

سرمای زمستان

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِی أَوَّلِهِ وَ تَلَقَّوهُ فِی آخِرِهِ
 

فَإنَّهُ یَفْعَلُ فِی الْأبْدانِ کَفِعْلِهِ فِی الْأشْجَارِ؛

 

 

در آغاز سرما، خود را از آن محافظت کنید و در پایانش،
 

بدان روى نمایید که آن با تن‌ها همان کند که با درختان مى‌نماید.

 

نهج البلاغه، حکمت ۱۲۸.
 

پیشوای پرهیزگاران

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :
 

(در یادکردِ ویژگىِ پیامبر صلّى الله علیه و آله و سلّم)

 

فَهُوَ إمَامُ مَنِ اتَّقى، وَ بَصِیرَةُ مَنِ اهْتَدَى؛

 

 

او پیشواى پرهیزگاران و (چشمِ) بصیرتِ ره یافتگان است.

 

نهج البلاغه، خطبه ۹۴؛

فرهنگ‌نامه بصیرت، ص 108.
 

حرف‌های عالمانه

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

اَلنّاسُ أَبْنَاءُ مَا یُحْسِنُونَ وَ قَدْرُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُ

 

فَتَکَلَّمُوا فِی الْعِلْمِ تَبَیَّنَ أَقْدَارُکُمْ؛

 

 

مردم، فرزندان آن چیزند که نیک مى‌دانند

 

و ارزش هر انسان، چیزى است که نیک مى‌داند،

 

پس در دانش سخن بگویید تا ارزش شما آشکار شود.

 

 

کافی، جلد۱، ص۵۰؛

علم و حکمت، جلد 1، ص 38.
 

مقدم داشتن دیگران

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

لا تَسْتَأْثِرْ عَلَیْهِ بِمَا هُوَ أحْوَجُ إلَیْهِ مِنْکَ؛

 

 

آنچه را که او (دیگرى) بدان نیازمندتر از توست، بهره خویش مساز.

 

 

المؤمن، ص 44؛

دانش نامه قرآن و حدیث، جلد 5، ص 288.
 

کمِ دنیا

 

أمیرُالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

 

یَسیٖرُ ٱلدُّنْیٰا خَیْرٌ مِنْ کَثیٖرِهٰا،

 

وَ بُلْغَتُهٰا أجْدَرُ مِنْ هَلَکَتِهٰا؛

 

 

کمِ دنیا بهتر از زیادِ آن است؛

 

 

و به کِفاف آن بسنده کردن، سزاوارتر است

 

تا گرفتار شدن به هلاکتِ آن (بر اثرِ زیادِه خواهى).

 

 

غُرَرُ الْحِکَم، حکمت ۱۰۹۹۳؛

دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 248.
 

همچون طبیب دوّار

 

أمیرُالمؤمنین علی سلام الله علیه :
 

 

طَبِیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ، قَدْ أحْکَمَ مَراهِمَهُ و أَحْمَى مَواسِمَهُ،

 

یَضَعُ ذلِکَ حَیْثُ الْحاجَةُ إلَیْهِ؛
 

 

(در یادکرد از پیامبر صلّى الله علیه و آله و سلّم فرمود:)

 

طبیبى بود که با طبابتِ خود، میان مردم مى گردید،

 

مرْهَم‌هایش را درست و آماده کرده و ابزارِ داغ کردنش را تافته بود

 

و آنها را بر هر جا که نیاز بود مى گذاشت.
 

 

نهج البلاغه، خطبه ۱۰۸؛

فرهنگ‌ نامه بصیرت، ص 108.
 

اول احکام بعد تجارت

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

مَعاشِرَ النّاسِ!  الْفِقْهَ  ثُمَّ  الْمَتْجَر
 

وَ اللهِ لَلرِّبا فِی هذِهِ الْاُمَّةِ أخْفَى مِنْ دَبِیبِ النَّمْلِ عَلى الصَّفا؛

 

 

اى مردم! ابتدا احکام، سپس تجارت!

به خدا قسم که ربا در میان این امّت،

نا پیداتر از حرکت مورچه بر روى تخته سنگِ سیاه است.

 

بِحار الأنوار، جلد 103، ص 16؛

میزانُ الْحِکْمَه جلد 4، ص 359.
 

تقویٰ، دوای دلِ ما

 

أمیرُالْمُؤمنین علی سلام الله علیه :

 

إِنَّ تَقْوَى ٱللهِ دَوٰاءُ دٰاءِ قُلُوبِکُمْ،

 

وَ بَصَرُ عَمْىِ أَفْئِدَتِکُمْ؛

 

همانا پرواى از خدا،

 

داروى دردِ دل‌هاى شما

 

 

و بینا کننده‌ی کورىِ دل‌هاى شماست.

 

نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸؛

فرهنگ‌نامه بصیرت، ص 66.