روشنای دانش

 

رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :

 

إنَّ ٱلْعِلْمَ حَیٰاةُ ٱلْقُلُوبِ مِنَ ٱلْجَهْلِ،

 

وَ مَصٰابیٖحُ ٱلْأبْصٰارِ مِنَ ٱلظُّلَمِ؛

 

همانا دانش، زندگى بخشِ دل‌ها (ى مُرده) از نادانى
 

و چراغ (و روشنى بخشِ) چشم‌ها در تاریکى هاست.

جامِعُ بَیانِ الْعِلْمِ وَ فَضْلِهِ، جلد ۱، ص ۵۵؛

فرهنگ‌ نامه بصیرت، ص 62.
 

نیت نیک

 

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :

 

 

لِیَکُنْ لَکَ فیٖ کُلِّ شَیْءٍ نِیَّةٌ صٰالِحَةٌ

 

حَتَّی ٱلنَّوْمِ وَ ٱلْأکْلِ

 

در هر چیز باید نیّتی نیک داشته باشی،

 

حتّی در خوردن و خوابیدن.

 

مکارم الأخلاق، جلد ۲، ص ۳۷۰.

 

از ویژگی‌های شیعه علی علیه السلام

 

امام حسن عسکری سلام الله علیه :
 

 

شیعَةُ عَلِیٍّ علیه السلام

 

هُمُ ٱلَّذیٖنَ یُؤْثِرُونَ إِخْوٰانَهُمْ عَلى‏ٰ أنْفُسِهِمْ

 

وَ لَوْ کٰانَ بِهِمْ خَصٰاصَةٌ؛

 

شیعیان على علیه السلام،

 

آن کسانى‌‏اند که برادرانشان را بر خودشان مقدّم مى‏‌دارند،

 

هرچند در خود آنها نیازى ضرورى باشد.
 

 

تفسیر امام حسن عسکری(علیه السلام)، ص 319؛

میزان الحکمة، ج‏لد 1، ص22.
 

زمین بدون حجت، هرگز

 

امام رضا سلام الله علیه :

 

 

إِنَّ ٱلْأرْضَ لٰاتَخْلُو مِنْ أنْ یَکُونَ فیٖهٰا إِمٰامٌ مِنّٰا؛

 

 

زمین از این که امامى از ما داشته باشد، خالى نمى‌‏ماند.

 

 

کمالُ الدِّین، ص ۲۲۸، حدیث ۲۳؛

دانشنامه امام مهدی (علیه السلام)، جلد 1، ص 216.
 

بهترین برادران

 

امام حسن عسکری سلام الله علیه :

 

 

خَیْرُ إخْوٰانِکَ

 

مَنْ نَسِیَ ذَنْبَکَ إلَیْهِ؛

 

 

بهترین برادرِ تو کسى است که

گناه و خطاى تو را نسبت به خودش، فراموش کند.

 

 

میزان الحکمة، جلد1، ص88؛

بِحار الأنوار، جلد 78، ص 377، حدیث 3.
 

هم خوف، هم رجا

 

امام صادق سلام الله علیه :

 

 

اُرْجُ اللهَ رَجاءً لایُجَرّیکَ عَلى مَعْصِیَتِهِ

 

وَ خَفْهُ خَوْفاً لایُؤْیِسُکَ مِنْ رَحمَتِهِ؛

 

 

چندان به خداوند امیدوار باش که (این امید) تو را به نافرمانىِ او نکشانَد،

 

و چندان از او بیم دار که (این بیم) تو را از رحمت او نومید نسازد.

 

 

مِشْکاةُ الْأنْوار، ص 213؛

گزیده تُحَفُ الْعُقُول، ص 50.
 

پرهیز از ظلم

 

امام باقر سلام الله علیه :

 

 

أعُوذُ بِکَ مِنْ أنْ أظْلِمَ أو اُظْلَمَ،

 

وَ أعُوذُ بِکَ مِنْ صَفْقَةٍ خاسِرَةٍ، وَ یَمینٍ کاذِبَةٍ؛

 

 

بار خدایا! از این که ستم کنم یا ستم ببینم، به تو پناه مى برم،

 

و از معامله زیانمند و سوگند دروغ خوردن، به تو پناه مى برم.

 

 

کتاب مَنْ لایَحضُرُهُ الْفَقیه، جلد 3، ص 200؛

نهج الذکر با ترجمه فارسی، جلد 3، ص 490.
 

اول احکام بعد تجارت

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :

 

مَعاشِرَ النّاسِ!  الْفِقْهَ  ثُمَّ  الْمَتْجَر
 

وَ اللهِ لَلرِّبا فِی هذِهِ الْاُمَّةِ أخْفَى مِنْ دَبِیبِ النَّمْلِ عَلى الصَّفا؛

 

 

اى مردم! ابتدا احکام، سپس تجارت!

به خدا قسم که ربا در میان این امّت،

نا پیداتر از حرکت مورچه بر روى تخته سنگِ سیاه است.

 

بِحار الأنوار، جلد 103، ص 16؛

میزانُ الْحِکْمَه جلد 4، ص 359.
 

تقویٰ، دوای دلِ ما

 

أمیرُالْمُؤمنین علی سلام الله علیه :

 

إِنَّ تَقْوَى ٱللهِ دَوٰاءُ دٰاءِ قُلُوبِکُمْ،

 

وَ بَصَرُ عَمْىِ أَفْئِدَتِکُمْ؛

 

همانا پرواى از خدا،

 

داروى دردِ دل‌هاى شما

 

 

و بینا کننده‌ی کورىِ دل‌هاى شماست.

 

نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸؛

فرهنگ‌نامه بصیرت، ص 66.
 

دعا برای روزی حلال

 

امام باقر سلام الله علیه :

 

 

اَللّٰهُمَّ ٱرْزُقْنیٖ رِزْقَاً حَلٰالَاً  یَکْفیٖنیٖ

 

وَ لٰاتَرْزُقْنیٖ رِزْقاً یُطْغیٖنیٖ،

 

وَ لٰاتَبْتَلِیَنّیٖ بِفَقْرٍ أشْقىٰ بِهِ مُضَیَّقَاً عَلَیَّ؛

 

 

بار خدایا! روزىِ حلالى نصیبم کن که در حدِّ کفایتِ من باشد

 

و رزقى که مرا به سرکشى بکشاند، روزى‌ام مکن

 

و به فقرى گرفتارم مساز که باعثِ رنج و سختى من گردد.

 

 

تهذیب الأحکام، جلد ۳، ص ۷۶، حدیث ۲۳۴؛

دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 172.