عیادت بیمار و برکت

 

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :

 

 

عَائِدُ ٱلْمَریٖضِ یَخُوضُ فِى ٱلْبَرَکَةِ

 

فَإِذٰا جَلَسَ ٱنْغَمَسَ فِیهٰا؛

 

 

عیادت کننده‌ی بیمار، در برکت فرو مى‏‌رود

 

و چون نزد بیمار بنشیند، در برکت غوطه‏ ور مى‏‌شود.

 

 

کَنْزُالْفَوائِد، جلد ۱، ص ۱۷۸.

 

حُسْن نیت در برادری

 

امام هادی سلام الله علیه :
 

 

إِذٰا حَلَلْتَ مِنْ أخیٖکَ فیٖ مَحَلِّ ٱلثِّقَةِ

 

فَٱعْدِلْ عَنِ ٱلْمَلَقِ إِلىٰ حُسْنِ ٱلنِّیَّةِ؛

 

 

هرگاه به برادرت اعتماد کردى،

 

به جاى مدح و ثنا در ظاهر، نیّتت را در باطن نیکو کن.
 

 

بِحار الأنوار، جلد 78، ص 37.

 

دانشمندان و دنیا دوستی

 

رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :
 

 

ما أَتَى اللهُ عَبْداً عِلْماً فَازْدادَ لِلدُّنْیا حُبّاً إلاَّ ازْدادَ مِنَ اللهِ تَعالى بُعْداً؛

 

 

خداوند به هیچ بنده‌اى علمى که دوستی دنیا را زیاد می‌کند نبخشید،

 

مگر آن که دوری‌اش از خداوند متعال بیشتر شد.
 

 

اَلنَّوَادِر لِلرّاوَنْدِی، ص ۱۵۷، حدیث ۲۲۹؛

علم و حکمت، جلد 2، ص 592.

 

نام پیامبر و برکت

 

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :

 

 

مَنْ تَسَمى بِاسْمِى یَرْجُو بَرَکَتِى وَ یُمْنِى،

 

غَدَتْ عَلَیْهِ الْبَرَکَةُ وَ رَاحتَ اِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ؛

 

 

هر کس به نام من نامگذارى کند و برکت و خجستگى مرا امید

 

داشته باشد، برکت به سوى او خواهد آمد و تا قیامت (باقى) خواهد بود.

 

 

کنْزُالْعُمّال، حدیث ۴۵۲۲۱.

 

دوستی دنیا و ترس از آخرت

 

رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :
 

 

مَنْ أحَبَّ الدُّنْیا ذَهَبَ خَوْفُ الْآخِرَةِ مِنْ قَلْبِهِ؛

 

 

کسى که دنیا را دوست داشته باشد، ترس از آخرت از دلش برود.
 

 

بِحارالانوار، جلد 78، ص 315؛

دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 392.

 

 

حُبِّ دنیا را نمی‌سازی برون از دل چرا

 

توانگری نیکو

 

امام صادق سلام الله علیه :
 

 

غِنًى یَحْجُزُکَ عَنِ ٱلظُّلْمِ

 

خَیْرٌ مِنْ فَقْرٍ یَحْمِلُکَ عَلَى ٱلْإِثْمِ؛

 

 

توانگرى اى که از ظلم بازت دارد،

 

بهتر از فقرى است که به گناهکارى وادارت کند.
 

 

کافی، جلد ۵، ص ۷۲؛

منتخب میزان الحکمه، ص 988.

 

علماء دین و برکت

 

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :

 

 

اَلْمُفْتُونَ سَادَةُ الْعُلَماءِ وَ الْفُقَهاءُ قادَةٌ اُخِذَ عَلَیْهِمْ اَدَاءُ مَواثِیقِ الْعِلْمِ

 

وَ الْجُلُوسُ اِلَیْهِمْ بَرَکَةٌ وَ النَّظَرُ اِلَیْهِمْ نُورٌ؛

 

 

فتوا دهندگان، بزرگانِ دانشمندان‏‌اند و فقیهان، پیشوایانى هستند

 

که از آنان بر اداى پیمان علم تعهد گرفته شده است،

 

نشستن نزد آنان برکت است و نگاه به آنان روشنى است.

 

 

تاریخ بغداد، جلد ۴، ص ۱۵۹.

 

گناه و سلب نعمت

 

امام صادق سلام الله علیه :
 

 

إنَّ اللهَ قَضَى قَضاءً حَتْماً أنْ لایُنْعِمَ عَلَى الْعَبْدِ بِنِعْمَةٍ فَیَسْلُبَها إیّاهُ

 

حَتّى یُحْدِثَ الْعَبْدُ ذَنْباً یَسْتَحِقُّ بِذلِکَ النِّقْمَةَ؛

 

 

همانا خداوند حکم قطعى فرموده

 

که هرگاه نعمتى به بنده‌اى داد، دیگر آن را از وى نستانَد، مگر

 

این که آن بنده گناهى مرتکب شود که سزاوار چنین مجازاتى گردد.
 

 

کافی، جلد ۲، ص ۲۷۳؛

توسعه اقتصادی بر پایه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 100.

 

دلبند خوار کننده

 

امام حسن عسکری سلام الله علیه :

 

 

مٰا أقْبَحَ بِٱلْمُؤْمِنِ

 

أنْ تَکُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ؛

 

 

چه زشت است براى مؤمن،

 

به چیزى دل بندد که خوارش سازد.

 

 

بِحارالانوار‏، جلد 78، ص 374؛

منتخب میزان الحکمه، ص 764.

 

دختران و برکت

 

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم :

 

 

رَحِمَ الله‏ُ اَبَا الْبَناتِ، اَلْبَناتُ مُبارَکاتٌ مُحَبَّباتٌ

 

وَ الْبَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنِّ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ؛

 

 

رحمت خدا بر پدرى که داراى دخترانى است!

 

دختران، با برکت و دوست داشتنى‏‌اند و پسران، مژده آورنده.

 

دختران باقیاتُ الصّالحات (بازماندگانِ شایسته) اند.

 

 

مُسْتَدْرَکُ الْوَسائِل، جلد ۱۵، ص ۱۱۵، حدیث ۱۷۷۰۰.