غم روزی مخور، عُمرت را دریاب

 

قٰالَ ٱللهُ تَبٰارَکَ وَ تَعٰالیٰ :

 

 

 

یَا بْنَ آدَمَ

 

 

فیٖ کُلِّ یَوْمٍ تُؤْتیٖ بِرِزْقِکَ

 

وَ أنْتَ تَحْزَنُ

 

 

وَ یَنْقُصُ مِنْ عُمْرِکَ

 

وَ أنْتَ لٰاتَحْزَنُ

 

 

تَطْلُبُ مٰا یُطْغیٖکَ وَ عِنْدَکَ مٰا یَکْفیٖکَ

 

 

ای فرزندِ آدم!

 

 

در هر روز رزق و روزی می‌رسد

 

و حال آن که تو غم روزی می‌خوری؛

 

 

و حال آن که از عُمرت کم می‌شود

 

ولی تو محزون نمی‌شوی؛

 

 

به دنبال چیزی هستی که تو را طاغی و یاغی می‌کند

 

در حالی که نزدِ تو چیزی است که کفایتت می‌کند.

 

 

 

 بِحارُ الأنوار، جلد 73، ص 167، حدیث 31.