حدیث نور

پیوندها

۶۳ مطلب در دی ۱۳۹۴ ثبت شده است

 
عیسى بن مریم سلام الله علیهما :
 

مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیْهِ عَرَفَنِی
 
وَ مَنْ عَرَفَنِی عَرَفَ الَّذی أرْسَلَنِی؛
 

هر که نفس درون خود را بشناسد، مرا مى‏‌شناسد،
 
و هر که مرا بشناسد، فرستنده‌ی مرا هم مى‌‏شناسد.


آداب النفْس، جلد ۲، ص ۲۱۳؛
حکمت‌نامه عیسی بن مریم علیهما السلام، ص 48.
 
 
رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :
 
 
مَنْ غَلَبَ عِلْمُهُ هَوٰاهُ فَذٰاکَ عِلْمٌ نٰافِعٌ
 
وَ مَنْ جَعَلَ شَهْوَتَهُ تَحْتَ قَدَمَیْهِ
 
فَرَّ ٱلشَّیْطَانُ مِنْ ظِلِّهِ
 
 
هر کس عِلمش بر هواى نفْسش غلبه پیدا کند،
 
پس آن علم سودمند است؛
 
 
و هر کس شهوت خود را زیر پایش قرار دهد،
 
شیطان از سایه‌ی او فرار کند.
 
 
روضَةُ الواعِظین و بَصیرَةُ المُتَّعِظین، ج‏لد 2، ص 421.
 
 
رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلّم :
 
 
إِذَا ٱلْتَبَسَتْ عَلَیْکُمُ ٱلْفِتَنُ کَقِطَعِ ٱللَّیْلِ ٱلْمُظْلِمِ
 
فَعَلَیْکُمْ بِٱلْقُرآنِ؛
 
فَإِنَّهُ شٰافِعٌ مُشَفَّعٌ وَ مٰاحِلٌ مُصَدَّقٌ؛
 
 
هرگاه فتنه‌ها و آشوب‌ها چون پاره‌هاى شبِ تار، شما را فراگرفت،
 
به قرآن روى آورید؛
 
 
زیرا قرآن، شفیعى است که شفاعتش پذیرفته است
 
و گزارشگر بدی‌هاست که گفته‌اش مورد تصدیق است.
 
 
اصول کافی، جلد ۲، ص ۵۹۹؛
حکمت نامه بسیج، ص 52.
 
 
امام صادق سلام الله علیه:
 
 
إنَّ مِنْ اَکْبَرِ السِّحْرِ النَّمیمَةَُ یُفَرَّقُ بِهَا بَیْنَ الْمُتَحَابَّیْنِ
 
وَ یُجْلَبُ الْعَداوَةُ عَلَى الْمُـتَصافِیَیْنِ وَ یُسْفَکُ بِهَا الدِّماءُ
 
وَ یُهْدَمُ بِهَا الدُّورُ وَ یُکْشَفُ بِهَا السُّتُورُ
 
وَ النَّمّامُ اَشَرُّ مَنْ وَطَىءَ عَلَى الْاَرْضِ بِقَدَمٍ؛
 
 
از بزرگ‌ترین جادو، سخن چینى است؛ زیرا با سخن چینى، میان دوستان جدایى مى‌افتد، دوستان یکدل با هم دشمن مى‌شوند، به واسطه سخن چینی خون‌ها ریخته مى‌شود، خانه‌ها ویران مى‌گردد و پرده‌ها دریده مى‌شود. سخن چین، بدترین کسى است که روى زمین راه مى‌رود.
 
 
بِحارُ الأنوار، جلد ۶۳، ص ۲۱، حدیث ۱۴.
 
 
رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلّم :
 
 
مَنْ تَعَلَّمَ حَدِیثَیْنِ اثْنَیْنِ یَنْفَعُ بِهِما نَفْسَهُ
 
أَوْ یُعَلِّمُهُما غَیْرَهُ فَیَنْتَفِعُ بِهِما کانَ خَیْراً مِنْ عِبادَةِ سِتِّینَ سَنَةً؛
 
 
هرکس دو حدیثِ سودمند بیاموزد یا آنها را به دیگرى آموزش دهد
 
که از آن دو حدیث، بهره مند شود،
 
این کار بهتر از شصت سال عبادت است.
 
 
بِحارُالأنوار، جلد ۲، ص ۱۵۲؛
حکمت نامه بسیج، ص 54.
 
 
أمیرُالمؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
یَسیٖرُ ٱلدُّنْیٰا خَیْرٌ مِنْ کَثیٖرِهٰا،
 
وَ بُلْغَتُهٰا أجْدَرُ مِنْ هَلَکَتِهٰا؛
 
 
کمِ دنیا بهتر از زیادِ آن است؛
 
 
و به کِفاف آن بسنده کردن، سزاوارتر است
 
تا گرفتار شدن به هلاکتِ آن (بر اثرِ زیادِه خواهى).
 
 
غُرَرُ الْحِکَم، حکمت ۱۰۹۹۳؛
دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 248.
 
 
رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :
 
 
مٰا مِنْ غَنِیٍّ وَ لٰا فَقیٖرٍ إِلّٰا وَدَّ یَوْمَ ٱلْقِیٰامَةِ
 
أنَّهُ اُوتِیَ مِنَ ٱلدُّنْیا قُوتاً؛
 
 
در روز قیامت، هرکس از دارا و نادار، آرزو مى‌کند
 
که اى کاش از دنیا به اندازه بخور و نمیر به او داده مى‌شد.
 
 
سنن ابن ماجة، جلد ۲، ص ۱۳۸۷؛
دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 248.
 
 
أمیرُالمؤمنین علی سلام الله علیه :
 
 
طَبِیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ، قَدْ أحْکَمَ مَراهِمَهُ و أَحْمَى مَواسِمَهُ،
 
یَضَعُ ذلِکَ حَیْثُ الْحاجَةُ إلَیْهِ؛
 
 
(در یادکرد از پیامبر صلّى الله علیه و آله و سلّم فرمود:)
 
طبیبى بود که با طبابتِ خود، میان مردم مى گردید،
 
مرْهَم‌هایش را درست و آماده کرده و ابزارِ داغ کردنش را تافته بود
 
و آنها را بر هر جا که نیاز بود مى گذاشت.
 
 
نهج البلاغه، خطبه ۱۰۸؛
فرهنگ‌ نامه بصیرت، ص 108.
 
 
رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم :
 

إنَّمَا یُدْرَکُ الْخَیْرُ کُلُّهُ بِالْعَقْلِ، وَ لا دِینَ لِمَنْ لا عَقْلَ لَهُ؛
 

جز این نیست که سراسرِ خیر با عقل درک مى شود؛
 
و آن را که عقل نیست، دین نباشد.


تحف العقول، ص ۵۴؛
توسعه اقتصادی بر پایه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 166.
 
 
امام حسین سلام الله علیه :
 
 
لَتَنْزِلَنَّ ٱلْبَرَکَةُ مِنَ ٱلسَّمٰاءِ إِلَى ٱلْأرْضِ
 
حَتّىٰ إِنَّ ٱلشَّجَرَةَ لَتَقَصَّفُ مِمّٰا یَزیٖدُ ٱللهُ فیٖهٰا مِنَ ٱلثَّمَرَةِ؛
 

هرآینه (در حکومت امام مهدی علیه السلام) برکت از آسمان به زمین
 
فرو فرستاده مى‌شود، چندان که درخت از فراوانىِ بَرْ و بارى
 
که خداوند بر او افزوده، کمر خم مى‌کند.
 
 
مختصر بصائر الدرجات، ص ۵۱؛
توسعه اقتصادی بر پایه قرآن و حدیث، جلد 1، ص 130.